Ereburgers

Gerard Walschap (º1898 - †1989) - ereburger sinds 1982

Karel Verbruggen (º1885 - †1986) - ereburger sinds 1985

Pol Van Esbroeck (º1911 - †2010) - ereburger sinds 1986

Rik Poot (º1924 - †2006) - ereburger sinds 1997

Wilfried Pas (º1940 - †2017) - ereburger sinds 2000

Frédéric Vanden Brande (º1926 - †2017) - ereburger sinds 2005

Alfred Van Roy (º1913 - †2009) - ereburger sinds 2008

Annelies Verbeke (º1976) - ereburger sinds 2023

Gerard Walschap (º1898 - †1989) - ereburger sinds 1982

Gerard Walschap is geboren “onder de kerktoren” in Londerzeel Sint-Jozef als zoon van een herbergier. Hij loopt eerst school in Londerzeel, daarna in Hoogstraten, Boom en Asse. In 1917 gaat hij naar het scholasticaat (groot-seminarie) van de Missionarissen van het Heilig Hart in Heverlee, waar hij twee jaar filosofie en een jaar theologie studeert. Op eigen verzoek krijgt hij ontslag van geloftes en keert hij terug naar Londerzeel.

In 1925 huwt hij met “Ninette” Theunissen en gaat in Antwerpen wonen.

In 1990 keert hij met het essay Vaarwel dan de katholieke kerk definitief de rug toe.

Hij ontvangt tweemaal de Driejaarlijkse Staatsprijs voor de roman (1936 en 1954), de Driejaarlijkse Staatsprijs voor koloniale letterkunde (1954), de Vijfjaarlijkse Staatsprijs ter erkenning van een schrijversloopbaan (1965) en de Prijs der Nederlandse Letteren in 1968. In 1976 wordt hij door koning Boudewijn in de adelstand verheven met de persoonlijke titel van baron.

Hij schrijft meer dan 40 romans waarvan Houtekiet wellicht de meest bekende is. Zijn werken zijn inhoudelijk nieuwe romans in een frisse, zakelijke stijl, authentiek en sociaal bewogen met mensen van vlees en bloed in de realiteit van hun dagelijkse bestaan. Zijn romans Een mens van goede wil en Volk zijn verfilmd.

In Londerzeel geeft hij zijn naam aan het gemeenschapscentrum en aan het Gerard Walschapplein (tegenover de kerk in Londerzeel Sint-Jozef). De Houtekietfietsroute en de Soo Moeremanwandeling doen locaties aan die een rol spelen in zijn romans.

Karel Verbruggen (º1885 - †1986) - ereburger sinds 1985

Karel Verbruggen loopt lagere school in Londerzeel en studeert daarna in Hoogstraten, het Klein Seminarie in Mechelen en tenslotte aan de Leuvense Universiteit. Enkele jaren na zijn studies verkrijgt hij een notariële studie in Brussel. Hij is dominant aanwezig in de katholieke gemeenschap in Brussel waarbij hij een belangrijke rol speelt in Caritas Catholica Belgica.

Los van zijn beroepsleven wordt hij in 1905 lid van de Koninklijke Fanfare Sinte Cecilia Londerzeel Centrum. Na de Tweede Wereldoorlog drukt hij tot zijn laatste levensdagen zijn stempel op het leven in de fanfare. Hij is er immers van overtuigd dat een muziekvereniging een aangenaam tijdverdrijf op niveau kan zijn. Hij trekt de beste dirigenten aan en neemt met de fanfare deel aan grote wedstrijden en internationale wedstrijden en concerten in binnen- en buitenland. 

Na het overlijden in 1963 van voorzitter en oud-burgemeester Karel De Keersmaecker wordt hij voorzitter van de fanfare tot 1986. In dat jaar wordt tevens de vzw Karel Verbruggen opgericht met als doel amateuristische muziekbeoefening te bevorderen.

Binnen de eerder genoemde fanfare is ook Lode Meeus, geliefd toondichter, lange tijd actief.

Pol Van Esbroeck (º1911 - †2010) - ereburger sinds 1986

Leopold Van Esbroeck is geboren als zoon van een slager die ook een café openhield op de Markt in Londerzeel centrum. Hij komt uit een gezin met 13 kinderen. Hij volgt les aan de Academie voor Schone Kunsten in Mechelen en in Antwerpen en studeert ook zeven jaar aan het Nationaal Hoger Instituut van de Koninklijk Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen.

In 1933 behaalt hij de Godecharlesprijs en in 1938 de Tweede Prijs Van Rome. Vanaf 1939 wordt hij zelf leraar aan de Antwerpse Academie. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werkt hij mee aan de restauratie van het Rubenshuis.

De kunstenaar woont in Antwerpen maar heeft ook een atelier in Zoersel. Daar maakt hij uit de stam van een 9 meter hoge linde het verhaal van de Zoerselse dorpsgemeenschap (De lindeboom). Zijn echtgenote Mariette Coppens heeft uit de takken van dezelfde boom taferelen gekapt uit De loteling van Hendrik Conscience.

De werken van de kunstenaar worden alom geprezen omwille van hun realisme en eerbied voor het materiaal.

Beeldhouwwerken van Pol Van Esbroeck in Londerzeel

Rik Poot (º1924 - †2006) - ereburger sinds 1997 

Rik Poot is afkomstig van de Far-West, een sociale woonwijk aan de rand van Vilvoorde. Hij volgt lessen aan de academie van Molenbeek. Als kind raakt hij geboeid door het ambachtelijke werk van zijn vader, die bronsgieter is en grafmonumenten maakt.

Tijdens de oorlogsjaren 1944-1945 studeert hij aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Brussel. In 1948 vestigt hij zich in Grimbergen. Vanaf 1961 wordt hij leraar aan het prestigieuze Nationaal Instituut voor Bouwkunst en Sierkunsten Ter Kameren in Brussel. Vanaf 1995 tot aan zijn dood woont hij in de Watermolenstraat in Londerzeel in een gerestaureerde boerderij met annex schuur/atelier.

De kunstenaar ontving verschillende prijzen: Godecharlesprijs, Tweede Prijs van Rome, Eerste Prijs stad Brussel.

Aanvankelijk kapt Poot menselijke en dierlijke figuren in taille directe in diverse materialen. Vanaf 1963 werkt hij uitsluitend met de verloren wastechniek waarbij hij aan de hand van gemodelleerde en aan elkaar samengevoegde platen een gefragmenteerde compositie opbouwt in was. Hierdoor krijgen zijn werken iets lichts en een zekere fragiliteit.

Tot zijn bekendste werken behoren De ruiters van de apocalyps (Brugge) en De brabander (Vilvoorde en Londerzeel). Hij maakte ook de borstbeelden van Jean-Luc Dehaene, Leo Tindemans en Marnix Gijsen. In Londerzeel staat ook Houtekiet in WZC Herfstvreugde.

Wilfried Pas (º1940 - †2017) - ereburger sinds 2000

Wilfried Pas werd op 29 april 1940 geboren in Londerzeel en verhuist als kind in 1944 naar Antwerpen. Eerst studeert de kunstenaar aan het Sint-Lucasinstituut, daarna aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen om zich daarna aan het Hoger Instituut voor Beeldende Kunsten te vervolmaken. Vanaf 1969 geeft hij zelf les in dit instituut.

In de jaren ‘70 vormt Wilfried samen met Fred Bervoets, Walter Goossens en Jan Cox de kern van kunstenaars rond de Antwerpse galerie De Zwarte Panter. In 1966 ontvangt hij de Berthe-Art Staatsprijs en in 2004 de Vierjaarlijkse Prijs van de provincie Antwerpen voor een kunstenaarsloopbaan.

Hoewel hij ook actief is als tekenaar en graficus, is hij vooral bekend geworden om zijn beeldhouwwerken. Vanaf de jaren ‘80 maakt hij levensgrote bronzen sculpturen van bekende personen, vooral uit de kunstwereld: Karel Van de Woestijne (Meise), Willem Elsschot (Antwerpen), Paul Van Ostaijen (Antwerpen), Gerard Walschap (Antwerpen) en Hendrik Conscience (Schilde). Wilfried Pas maakt ook een beeld van koning Boudewijn en borstbeelden van koning Albert II, koningin Paola en Herman Van Rompuy.

In de bibliotheek van Londerzeel staat een replica van het beeld van Paul Van Ostaijen en een kleine versie van het beeld van Gerard Walschap.

Beeldhouwwerken van Wilfried Pas in Londerzeel

Frédéric Vanden Brande (º1926 - †2017) - ereburger sinds 2005

In 1974 leert Frédéric Vanden Brande de Fransman Jean Pain kennen, toen deze een methode ontwikkelde om snoeihout door compostering in vruchtbare humus om te zetten. Op 52-jarige leeftijd lanceert Frédéric de eerste proeven op basis van deze methode op het Hof ter Winkelen in de Holle Eikstraat. Hij zorgt ervoor dat deze techniek wereldwijd wordt toegepast, dankzij de inzet van meer dan duizend landbouwdeskundigen uit 65 landen die als stagiairs in Londerzeel worden opgeleid.

In 1974 start hij in Londerzeel dan ook met de lokale afdeling van het Comité Jean Pain. Onder zijn impuls evolueerde dit later tot het Internationaal Comité Jean Pain, waarvan hij tot 2005 de voorzitter is. Ook de lokale bevolking kan onder zijn impuls een eigen ecologisch volkstuintje onderhouden.

Frédéric is een “homo universalis”: dichter, leraar Esperanto, begenadigd zanger en tekstschrijver… De Gemeente Londerzeel beslist in 2005 om Frédéric Vanden Brande tot ereburger te benoemen omwille van de pioniersrol die hij speelde en omdat hij het ecologische gedachtegoed in Londerzeel en ver buiten de landsgrenzen stimuleerde.

Alfred Van Roy (º1913 - †2009) - ereburger sinds 2008

Alfred Van Roy is een zoon van het brouwersgeslacht Van Roy-De Mesmaecker. Al op 15-jarige leeftijd staat hij in het brouwersleven aan de zijde van zijn vader Arthur. Deze laatste maakt in 1929 een vuist tegen de oprukkende pils, waardeert zijn bier van hoge gisting op en doopt het Speciale Palm.

In 1952 neemt Alfred de brouwerij definitief over en ontwikkelt zich tot een van de meest vermaarde brouwers van het land. In 1999 overhandigt eerste minister Jean-Luc Dehaene de exportprijs De Gouden Klomp aan Alfred Van Roy. Daarmee wordt de verdienste gehonoreerd van het best presterende Belgische of Luxemburgse bedrijf in Nederland.

Alfred Van Roy is steeds bijzonder gewaardeerd geweest omwille van zijn grote morele verantwoordelijkheid voor de werkgelegenheid die hij creëert. Alfred Van Roy is een naam die door bierkenners en sympathisanten spontaan wordt geassocieerd met Brouwerij Palm maar ook vooral met kwaliteit en vakmanschap. Ondertussen is Brouwerij Palm uitgegroeid tot een van de grootste speciaalbierbrouwers in België.

Annelies Verbeke (º1976) - ereburger sinds 2023

Annelies Verbeke werd geboren in 1976 en groeide op in Londerzeel. Zij debuteerde met de internationale bestseller Slaap! in 2003. Daarmee won ze de Vlaamse debuutprijs, het Gouden Ezelsoor, de Vrouw en Kultuur Debuutprijs,…

Met haar roman Dertig dagen won Annelies de F. Bordewijk-prijs, de NRC Lezersprijs en de Opzij Literatuurprijs. Voor de verhalenbundel Halleluja ontving ze de J.M.A. Biesheuvelprijs en de Cutting Edge Award. Beide boeken haalden de shortlist voor de ECI Literatuurprijs.

Annelies Verbeke is ook een fervent ambassadeur van het korte verhaal. Ze schrijft verder filmscenario’s, theaterteksten en columns. Annelies treedt vaak op in België en Nederland, maar ook daarbuiten is ze regelmatig te gast op literaire evenementen.

Ondertussen heeft Annelies een indrukwekkend literair oeuvre met internationale invloed op haar naam staan. Haar werk verschijnt al in vijfentwintig landen.